Kur isha më e re, përballesha me shumë situata të kota. Shpëtimi im i vetëm nga kjo ishin flokët. E di që tingëllon si budallallëk, por kështu ishte.
Kur gjërat më shkonin keq, unë merresha me flokët dhe i përdorja si një mjet për të kontrolluar dhe reflektuar se si ndihesha. I prisja, i lyeja, i stiloja çuditshëm dhe më bënte të ndihesha më mirë.
Ka shumë vite që i kam lënë flokët të rriten pa i ngacmuar shumë, përveç mirëmbajtjes së rregullt. Këtë vit pas lindjes së fëmijës tim të tretë, flokët mu zgjatën deri mbi vithe. Për mua, flokët e mi të gjatë janë një reflektim i asaj se sa larg kam arritur me shëndetin dhe lumturinë time të përgjithshme mendore. Është shumë shumë e rëndësishme për mua.
Tani, me tre fëmijë nën 5 vjeç, flokët i mbaj bisht, gërshet ose topuz. Duart e vogla priren të m’i shkulin gjatë gjithë kohës. Ky fakt nuk e di pse, por ka qenë jashtëzakonisht i bezdisshëm për vjehrrën time.
Sa herë që rakohemi, me thotë se flokët e mi janë të çuar dëm sepse një nënë nuk duhet të ketë flokë kaq të gjata. Ajo është e bezdisshme dhe unë e injoroj atë në pjesën më të madhe sepse ajo thjesht dëshiron vëmendje dhe unë nuk do t’ia jap. Deri dje.
Isha ulur në divan duke ushqyer më të voglin me gji dhe duke bërë një bisedë të këndshme me dy të vegjlit për atë që po shikonim në televizor. Ndjeva një tërheqje në flokët e mi dhe para se të tërhiqesha plotësisht, dëgjova gërshërët të mbylleshin.
Vjehrra dhe 4-vjeçarja ime ishin pas divanit, të dyja duke qeshur ndërsa vjehrra mbante një pjesë të madhe të bishtit të flokëve të mi. Ngela dhe po e shikoja pa ditur çfarë ti thoja. Mezi mbajta veten që të mos qaja para fëmijëve të mi.
“Është vetëm një shaka, do të rritet përsëri,” tha vjehrra duke qeshur. Burri i foli mamasë së vet dhe më çoi për të kërkuar një stilist për flokët. Të shikoja flokët e mi të copëtuar ishte e tmerrshme. Më dukej sikur humba një pjesë të trupit.
Për fat të mirë, stilistja ishte shumë e talentuar dhe m’i shpëtoi flokët deri mbi supet e mia. Duket bukur, por unë jam ende i trishtuar duke i parë. Nuk e di sa kohë do të duhet për ta kapërcyer këtë. Vjehrra më dërgoi disa SMS falje gjysmake, të tipit “Më fal, por mos u bëj si fëmijë, qime janë do rriten”.
