Një e re nga Prishtina, ditë më parë ishte izoluar në një karantinë në Kliniken Infektive në QKUK pasi ishte dyshuar se është prekur nga koronavirusi.
Blerta Avdili, ka treguar se përveç trjatimit jot ë duhur dhe të pakujdesshëm, në QKUK nuk ka as kushte që të trajtohet ky virus, duke dëshmuar edhe kushtet e tmerrshme që ka ky insitucion.
Ajo thotë se eksperienca e saj në QKUK është dëshmi se kosovarët janë të mbrojtur nga Koronavirusi me fatin e të qenit vendi me më së paku vizitorë në Evropë dhe jo pse institucionet kanë marrë masa.
Ky është shkrimi i plotë i pacientës:
Të enjten e kaluar në ora 19:00 u pranova në QKUK me simptoma të gripit dhe u vendosa në karantinën e spitalit infektiv. Pas një ore mjekja ma mori mostren për testim dhe numrin tim të telefonit, motra Nurie e shkruajti në dorë.
“Jo doktoreshë, kjo qishtu shtihet” – i tregoi Nuria se si futej shkopi i mostrës në epruvetë.
“Aty ku i bëjnë analizat natën nuk punojnë” – ishin fjalët e fundit të doktoreshës me kostum epidemologjik.
Meqenëse do të qëndroja gjithë natën, ia kerkova Nuries që ta ujdiste marrjen e çelsave të makinës, por ajo më tha: “Jo, jepja prej dritares!” Kur i thash për kontaminimin e mundshëm të çelsave që kisha në dorë, ajo ma ktheu: “Po a s’je kanë me ata deri sot?“
Kështu heqa dorë nga ideja për ta pyetur se a nuk do të duhej atëherë, që edhe “ata” të ishin këtu?
“Valla s’kam çka t’baj, qysh pagun n’aeroport, pagun edhe këtu. Qysh menove ti!”
Ironia ishte që derën e karantinës në përdhesë Nuria e mbylli me çels, por dritaren që ishte një metër mbi tokë, nga ku mund të dilja jashtë shumë lehtë, ma la në dispozicion.
Ato ishin të mbuluara kokë-e-këmbë me rroba për epidemi, vetëm se për dallim nga Nuria, doktoresha ishte e pajisur edhe me zyza mbrojtëse. Mua m’i hodhën dy maska te thjeshta mbi një tavolinë të pluhërosur, me copa faculetash letre të ngjitura me një tutkall të panjohur. Letrat ishin të ilustruara pika-pika me myk të zi. Kishte edhe qime njeriu që ia jepnin gjithë sipërfaqes një dozë poezi.
Para se të zhdukej, më tha: “Kur të vijnë le t’i bijnë do banane, edhe diçka t’gjelpt.”
