Nëse alienët shikojnë drejt Tokës, ata mund të vërejnë shkëlqimin e dritës së diellit që reflektohet nga panelet tona diellore. Kështu, studiuesit në SHBA kanë filluar të shikojnë nëse ne mund të zbulojmë jetën jashtëtokësore në të njëjtën mënyrë.
Studiuesit simulonin një ekzo-planet të ngjashëm me Tokën me nivele të ndryshme mbulimi me panele diellore, dhe më pas kontrollonin nëse një teleskop i avancuar mund të zbulonte panelet nga 30 vite dritë larg. Rezultatet treguan se teleskopi mund t’i dallonte – por me disa kushte. Rreth 23% e sipërfaqes tokësore të planetit do të duhej të ishte e mbuluar me panele diellore për t’u parë me këtë metodë. Plus, teleskopit do t’i duheshin qindra orë për të zbuluar sinjalin përmes zhurmës së sfondit.
Kjo do të thotë se zbulimi i qytetërimeve shumë të avancuara mund të jetë po aq i vështirë sa gjetja e atyre që nuk janë mjaftueshëm teknologjikisht të zhvilluara. Në vend që të presin që alienët të zbarkojnë në oborrin e Shtëpisë së Bardhë, astronomët po kërkojnë në mënyrë proaktive shenja të jetës në hapësirë. Kjo përfshin biomarkues, siç është metani në atmosferën e planetit, ose tregues teknologjikë, si transmetimet radiofonike.
Studimi i ri zgjodhi panelet diellore si tregues teknologjik, sepse kërkimet e mëparshme treguan se ato duhet të reflektojnë fort dritën ultravioletë më shumë se gjatësitë e tjera të valëve. Jo vetëm që kjo u jep shkencëtarëve një tregues të qartë për të kërkuar, por energjia diellore është një zgjedhje logjike për të gjeneruar energji për një qytetërim, falë faktit se siliciumi dhe drita yjore janë të përhapura në të gjithë hapësirën.
Por, siç zbuloi ekipi, energjia diellore është pothuajse tepër efikase për të qenë një tregues i mirë teknologjik. Së pari, ata llogaritën se sa nga toka e Tokës do të ishte e nevojshme që panelet diellore të gjeneronin mjaftueshëm energji për të përmbushur nevojat tona, bazuar në të dhënat e vitit 2022. Kjo do të kërkonte vetëm 2.4% mbulim tokësor, edhe nëse energjia diellore do të ishte burimi ynë i vetëm i energjisë.
Edhe nëse ka 10 miliardë njerëz në planet – një shifër që Kombet e Bashkuara sugjerojnë si kulm të popullsisë sonë – kjo do të rritej në vetëm 3% mbulim tokësor. Edhe me 30 miliardë njerëz, me një standard të lartë jetese, do të kërkonin më pak se 9%. Nuk ka thjesht nevojë që panelet diellore të mbulojnë 23% të tokës suaj. Por për t’i zbuluar, na duhet një mbulim kaq i madh, kështu që ka shumë gjasa që në këtë mënyrë të mos gjejmë alienë, përfundon ekipi.
Kjo ka implikime të mëdha për paradoksin e Fermisë, i cili tregon për mospërputhjen midis mungesës së provave bindëse për jetën e zhvilluar jashtëtokësore dhe gjasave të mëdha për ekzistencën e saj.
Rruga e Qumështit është aq e madhe dhe e vjetër sa statistikat tregojnë që duhet të ketë shumë qytetërime inteligjente që kanë kolonizuar sistemet e tyre yjore ose fqinjët e tyre, dhe të paktën disa prej tyre janë përhapur në të gjithë galaktikën. Shpjegimet e zakonshme për atë heshtje janë se Toka është në një pjesë të qetë të “qytetit” ose se nuk kemi kërkuar mjaftueshëm gjerë ose me teknologji të përshtatshme. Ndoshta ne jemi përjashtuar qëllimisht. Ose, më e frikshme nga të gjitha, ndoshta jemi vërtet vetëm.
Studimi i ri shton një mundësi tjetër. “Implikimi është se qytetërimet ndoshta nuk ndihen të detyruar të përhapen në të gjithë galaktikën, sepse mund të arrijnë nivele të qëndrueshme të popullsisë dhe konsumit të energjisë, edhe nëse zgjedhin një standard jetese shumë të lartë,” thotë Ravi Kopparapu, autori kryesor dhe shkencëtar planetar në Qendrën Goddard të Fluturimeve Hapësinore të NASA-s.
“Ato mund të jenë zgjeruar brenda sistemit të tyre yjor, ose edhe në sistemet yjore përreth, por ndoshta nuk ka qytetërime që shtrihen në të gjithë galaktikën.”
Kjo është një lajm i keq për treguesin teknologjik të preferuar, sferën e Dysonit. Ndërtimi i një topi gjigant me panele diellore rreth një ylli – me të cilën disa shkencëtarë janë përpjekur të shpjegojnë errësimin e çuditshëm të yllit të Tabit – ka shumë gjasa të jetë i tepruar.
“Strukturat e mëdha për mbledhjen e energjisë së yjeve mund të jenë veçanërisht të padobishme kur merret parasysh përparimi teknologjik,” shpjegon Vincent Coffman, gjeokimist nga Qendra e Fluturimeve Hapësinore të NASA-s, Goddard.
“Një shoqëri që mund të vendosë struktura të mëdha në hapësirë sigurisht që do të kishte qasje në shkrirjen bërthamore ose në metoda të tjera efikase për të gjeneruar energji në hapësirë.”
Studimi është publikuar në “The Astrophysical Journal”.
