Anna Tymchenko ishte e frikësuar. Ajo kishte qenë në lindje për orë të tëra, derisa vendlindja e saj po bombardohej dhe banesa dridhej. Ajo dhe burri i saj ishin të bllokuar pa energji elektrike, ujë të pijshëm apo mjekë.
Qyteti i vogël Bucha, 30 kilometra (18.5 milje) nga kryeqyteti Kiev, ishte nën bombardime të pamëshirshme që nga fillimi i luftës.
Anna 21-vjeçare, së bashku me bashkëshortin dhe vëllain e saj, ishin strehuar më parë në bodrumin e pallatit të tyre. Por, kur u ndërpre energjia elektrike dhe ngrohja pushoi së punuari, bodrumi u zhyt në errësirë dhe ishte shumë ftohtë.
Burri i Anës, Volodymyr, ishte i shqetësuar mes qëndrimit në Bucha ose përpjekjes për të ikur. Kur më në fund u përpoqën të arratiseshin me makinë, u desh të ktheheshin kur dëgjuan se një kolonë automjetesh ushtarake ruse po shkonte drejt tyre.
“Më pas vendosëm të qëndronim në apartament”, tha Anna për BBC, transmeton lajmi.net.
“Preferova të lindja në shtëpi dhe jo në një bodrum me pluhur, kisha vështirësi në frymëmarrje, më dhembnin mushkëritë”.
Kur filloi lindjen vonë më 7 mars, thirri fqinjët e saj për ndihmë. Ata pranuan të vinin, por asnjëri prej tyre nuk kishte përvojë në lindjen e foshnjave.
Viktoria Zabrodskaya, fqinja 49-vjeçare e Anës, i tha BBC-së se ishin të shqetësuar se nëse diçka shkon keq, ata nuk do të dinin çfarë të bënin.
Dhoma ishte e ndezur me qirinj dhe i vetmi ujë i disponueshëm ishte i ftohtë i ftohtë nga shishet.
“Nuk e kisha imagjinuar kurrë që do të lindja në kushte të tilla”, thotë Anna. “Ishte surreale. Ishte fëmija im i parë dhe nuk dija asgjë.”
Të dëshpëruar, fqinjët e Anës u përpoqën të kontaktojnë stafin mjekësor, por sinjali i telefonit ishte i dobët. Ata përfundimisht mundën të kontaktojnë një gjinekolog në Bucha pasi morën një sinjal nga ballkoni. Ai pranoi të vinte por nuk u shfaq kurrë.
Më vonë atë ditë, ai dërgoi një mesazh me një falje dhe shpjegoi se ishte ndaluar nga një patrullë ruse që i kishte thyer telefonin.
Fqinjët e Anës do të duhej ta lindin fëmijën vetë. Vetëm njëra prej tyre – Irina Yazova – kishte ndonjë ekspertizë mjekësore.
“Kur doli koka e foshnjës, ne u trembëm”, thotë Viktoria. “Ajo ishte blu dhe ne nuk dinim çfarë të bënim. Pastaj Irina ktheu butësisht kokën e foshnjës dhe ajo doli jashtë. Ajo nuk qau në fillim – ne filluam ta godisnim, dhe më pas ajo qau dhe të gjithë ne brohoritëm.”
Bashkëshorti Volodymyr qau për foshnjën Alisa, e cila lindi në 8 Mars – Ditën Ndërkombëtare të Gruas.
