Shkruan Eranda Hyseni:
Me u martu me shqiptar oshte sikur me u martu me krejte familjen e tij
Leje qe per hire te dashurise e perballon edhe bashkjetesen me familjaret e tij, t’duhet me i duru edhe budallakite, teket e deshirat e secilit prej tyne, me t’cilat s’tlojne rehat. Te shohin si sherbetore e jo si nuse t’djalit tyne, per me qene e mire me ta duhet me ule kryte e me ngu, me iu sherby qysh t’dojne ata.
As vendimet e tua per jeten tane e t’burrit s’munesh me i marre pa e shti pak kaqepin e hundes vjehrria e naj kunate. Edhe me e qele gojen e me iu dal dicka kunder, kane me t’sha e me t’fy. Shpesh as burri yt krahe i yti s’bahet.
“Se gru gjene boll, po babe e nane jo”
N’diten e pare qe martohesh, bohesh perhajer si “rob”, qakaq vlere ki, ”perhajr iu kofte robi”, qashtu vazhdon me u trajtu, e nese s’iu bindesh budallakinave e rregullave tyne patriarkale, jeton qashtu qysh ke andrru me pas martesen, te shqiptarte kete e paguan me vde*kje. Po merr gru, e jo rob me t’i sherby farefisit, as asi objekti qe ta shohin familjaret tu si fontan deshirash.
