Pak pasi kishte ngrënë iftar, djaloshi 12-vjeçar palestinez, i cili jetonte në Jerusalemin lindor, Rami Hamdan Al-Halhouli, kishte kërkuar para nga prindërit për të blerë diçka. Babai i tij kishte refuzuar t’ia jepte, me qëllim që ai të mos dilte nga shtëpia në orët e mbrëmjes, por e ëma ia kishte plotësuar dëshirën duke i kërkuar që të kthehej shpejt. Brenda pak minutash pasi kishte dalë nga shtëpia, ai kishte mbetur i vdekur
(BBC) – Në sekondat e fundit të jetës së tij, Rami Hamdan Al-Halhouli ndezi një fishekzjarr dhe e mbajti atë përmbi kokë. Pastaj pati tri plagë – e para ishte nga plumbi i një oficeri policie, e dyta ishte nga fishekzjarri që po binte nga dora e Ramit, e treta ishte nga po i njëjti fishekzjarr që shpërtheu mbi trupin e Ramit.
Rami al-Halhouli ishte një djalë 12-vjeçar palestinez i lindur dhe i rritur në Shuafat, një kamp refugjatësh në Jerusalemin Lindor të pushtuar, që është shtëpia e rreth 16.000 njerëzve. Në mbrëmjen e 12 marsit, Rami ishte duke luajtur me vëllanë dhe shokët e tij para shtëpisë së familjes, kur ata i kërkuan të ndizte një fishekzjarr. Ai e drejtoi atë larg vetes, afërsisht në drejtim të disa policëve kufitarë izraelitë, por lart në qiell.
Sipas videos së incidentit, para se të ndizej fishekzjarri, Rami u godit nga një plumb i shkrepur nga një oficer i policisë kufitare i pozicionuar pak më larg. Në një deklaratë, policia ka thënë se një e shtënë e vetme u qëllua në drejtim të një të dyshuari i cili “kishte rrezikuar forcat duke gjuajtur fishekzjarrë ajrorë në drejtim të tyre”.
Policia nuk ia ka dhënë ende familjes trupin e Ramit, derisa familja i ka thënë BBC-së të mërkurën se plumbi e goditi Ramin në zemër.
“Nuk kishte shpresë. Ai ishte tashmë i vdekur”, ka thënë vëllai i madh i tij, Mahmoud 19-vjeçar, i cili kishte vrapuar menjëherë te Rami sapo ai ishte qëlluar.
Nëna e Ramit, Rawia, 50-vjeçare, ishte brenda shtëpisë kur kishte ndodhur ngjarja. Ajo kishte dëgjuar dikë që po ia thërriste emrin dhe kishte vrapuar menjëherë jashtë.
Në fillim nuk mendova asgjë të keqe, sepse nuk kishte pasur përplasje me policinë apo demonstrata përreth, s’ka pasur as të shtëna armësh ose sulme me granata. Pastaj e pashë trupin e Ramit në tokë dhe mendova se ka mbetur i shtrirë nga ndonjë lojë, sepse po luante me fëmijët. Por kur ia kthyen trupin e pashë një vrimë në gjoksin e tij. Plumbi ishte në zemrën e tij. Pastaj fillova të bërtasja”, ka shpjeguar ajo.
Etiketimi si “terrorist”
Rami është një nga gjashtë palestinezët që është qëlluar për vdekje nga forcat e sigurisë së Izraelit në Jerusalemin lindor të okupuar dhe në Bregun Perëndimor, të martën, duke shënuar një fillim të zymtë të muajit të shenjtë islamik të Ramazanit në qytet, me situatën tashmë të turbulluar nga lufta që po ndodh në Rripin e Gazës midis Izraelit dhe grupit të armatosur palestinez, Hamas.
Në një konferencë shtypi të mërkurën në mëngjes, ministri i Sigurisë Kombëtare i ekstremit të djathtë, Itamar Ben-Gvir, përshëndeti oficerin që qëlloi Ramin, duke e quajtur “një hero dhe një luftëtar”, duke thënë se ai kishte bërë një “punë shembullore” dhe do të merrte mbështetjen e plotë nga zyra e ministrit.
Ben-Gvir e quajti 12-vjeçarin Rami al-Halhouli “terrorist”.
Jo larg nga stacioni i policisë, aty ku po fliste ministri të mërkurën, Rawia al-Halhouli po qëndronte e ulur në dhomën e ditës, e rrethuar nga shoqet, të afërmit dhe njerëz të tjerë me lot në sy, të cilët kishin ardhur për ngushëllime.
Jashtë në oborr, babai i Ramit, Ali, 60 vjeç, ishte ulur me burrat e familjes dhe miqtë, pa mundur që t’i mbante lotët për shumë gjatë .
“Po ju pyes, një fëmijë i moshës 12 vjeç, si mund të jetë ai terrorist. Ai ishte duke agjëruar dhe sapo kishte ngrënë iftar dhe më pas doli dhe po luante me fëmijët e tjerë. Është Ramazan, kanë ndezur fishekzjarrë. Ata po luanin”, sqaron babai i tij.
“Rami ishte fëmijë i mirë. Ai ishte i mirë në shkollë, i mençur, i ndihmonte edhe fqinjët. Kjo ishte lagja e tij dhe kurrë nuk ka shkuar më larg. Ai nuk ishte djalë problematik”, ka sqaruar më tutje ai.
Sipas tij, oficeri që qëlloi Ramin “vetëm po ndiqte urdhrin”.
E gjithë kjo ka ndodhur për shkak të Ben-Gvir. Ai nuk do të lejojë asnjë palestinez që të jetojë në paqe”, ka vazhduar Ali.
BBC-ja i ka kërkuar policisë izraelite të mërkurën që të ofronte çdo provë që kishte që tregonte dhunë, trazira ose ndonjë incident tjetër shqetësues në zonë, në ditët ose orët para të shtënave, ose ndonjë provë kundër Rami al-Halhouli, por nuk kanë ofruar asgjë. Ata iu referuan në vend të kësaj një deklarate të shkruar të policisë të botuar të martën, e cila përshkruante “një trazirë të dhunshme që ndodhi në Shuafat, duke përfshirë hedhjen e koktejeve molotovi dhe gjuajtjen e drejtpërdrejtë të fishekzjarrëve ajrore drejt forcave të sigurisë”.
Fletëpalosjet e shkruara në arabisht dhe të shpërndara nga policia izraelite në kampin Shuafat të martën thonë se 15 deri në 20 të rinj ishin organizuar për të shkuar në lutjet e mbrëmjes “me qëllimin për të shkelur rregullat, duke lëshuar fishekzjarrë dhe duke hedhur kokteje molotovi”.
“Policia nuk do të tolerojë kurrë akte dhune të çfarëdo lloji dhe do të marrë masa të rrepta kundër kujtdo që vepron dhunshëm ose tenton t’i dëmtojë ata”, thuhej në fletëpalosje.
Policia kufitare izraelite njoftoi të mërkurën mbrëma se një oficer ishte liruar me kusht nga paraburgimi pas marrjes në pyetje në lidhje me të shtënat në kampin Shuafat.
Në Bregun Perëndimor të pushtuar ka pasur rritje të dhunës që nga fillimi i luftës në Gazë. Të paktën 418 palestinezë – përfshirë anëtarë të grupeve të armatosura, sulmues dhe civilë, janë vrarë nga forcat izraelite, sipas OKB-së. Në të njëjtën periudhë, 15 izraelitë, përfshirë katër personel të forcave të sigurisë, janë vrarë.
Vrasja e 519 fëmijëve nga izraelitët
Sipas shifrave të përditësuara nga organizata izraelite për të drejtat e njeriut, B’Tselem, 519 fëmijë u vranë nga izraelitët në Jerusalemin Lindor dhe Bregun Perëndimor midis viteve 2000 dhe fillimit të tetorit 2023.
“Ne kemi dokumentuar dhjetëra raste të tilla ndër vite. Nuk e kemi hetuar ende këtë rast konkret në Shuafat, por duket se djali nuk ka paraqitur asnjë rrezik për policinë”, ka thënë Dror Sadot, një zëdhënëse e B’Tselem.
Salim Anati, një mjek i cili ka jetuar dhe punuar në kampin Shuafat që kur u ndërtua në vitin 1965, ka thënë se ai kishte trajtuar të paktën 20 fëmijë atje gjatë viteve të tij të punës, të cilët kishin humbur njërin ose të dy sytë pasi u goditën nga plumbat e gomës, dhe njihte të paktën 10 që u vranë.
“Aq shumë fëmijë janë të lënduar, aq shumë janë të burgosur… Është një jetë shumë e vështirë këtu për një fëmijë”, ka thënë Dr Anati.
“Rami as nuk kishte pasur fatin të shpëtonte nga kampi. E gjithë fëmijëria e tij ishte nën okupim”, ka shtuar ai.
Në ditën e fundit të jetës së tij, Rami flinte deri në mesditë, ka thënë nëna e tij Rawia, duke shtuar se ai më pas luante lojëra brenda shtëpisë derisa ajo e detyronte atë ta ndihmonte të përgatitej për Iftarin – vaktin e mbrëmjes që përfundon agjërimin ditor të Ramazanit, në perëndim të diellit.
Pasi familja kishte ngrënë, Rami kishte shkuar në xhami për falje, pastaj ishte kthyer në shtëpi dhe u kishte kërkuar prindërve të tij para xhepi për të shkuar në dyqan. Babai i tij i kishte thënë jo, pasi ai donte që Rami të qëndronte në shtëpi.
“Por unë shkova tek ai dhe i thashë në heshtje, do t’jua jap disa para nëse shkoni direkt atje dhe ktheheni”, ka treguar nëna e tij, Rawia.
“Brenda pesë minutash pasi doli nga shtëpia, ai nuk ishte më”, ka thënë ajo me lot në sy.
