Çdo herë, jam i sigurt, kur të vijmë në këtë tokë të shenjtë, ne e dimë thellë se jemi kthyer në shtëpinë e baballarëve tanë, tha Patriarku Porfiri sot, pas liturgjisë në Graçanicë, me rastin e Vidovdanit.
“Kjo dëshmohet nga kjo Graçanicë e shenjtë, Visoki Deçani, Patriarkana e Pejës, Nëna e Zotit Ljeviska, kështu që shumë shenjtorë dëshmojnë se kjo është shtëpia, Kosova dhe Metohia, vendi ku kemi lindur, lindur për Krishtin dhe fituar shumë që të tjerët nuk mund ose nuk mund të duan ta kuptojnë, transmeton Gazeta Online “Reporteri.net”.
Emrat dhe mbiemrat tanë janë Graçanica, Decani, Patriarkana, Trinia e Shenjtë, Virgjëresha. Kosovë dhe Metohi, emri ynë është Kisha Ortodokse. Ato janë perlat dhe trashëgimia e çmuar kulturore dhe botërore, por para kësaj ato janë trashëgimi e baballarëve tanë, trashëgimia jonë, trashëgimi e serbëve ortodoksë, dhe askujt nuk duhet t’i shkojë mendja”, tha Porfirije në fillim të predikimit të Vidovdanit në Graçanicë, shkruan Kosovo Online.
“Të gjithë i luten Zotit në një farë mënyre, ne serbët ortodoksë lutemi në një mënyrë të krishterë, ortodoksë të Krishtit të ringjallur dhe të kryqëzuar. Të tjerët luten ndryshe, kjo nuk do të thotë që dhuratat e larmisë duhet të jenë një rast për konflikte, për ndarje. Dallimet janë dhurata, dhe vetë fjala dhuratë do të thotë që ne kemi marrë diçka në mënyrë që të shumëfishohemi dhe pastaj përmes kësaj të shpengojmë veten dhe t’i japim vetes të tjerëve”, theksoi patriarku.
“Graçanica është sytë, veshët, zemra jonë. Kjo është ajo që Princi Lazar vendosi për Vidovdan. Ai zgjodhi besimin në Krishtin, dhe jo darkën, që nuk do të thotë që darka nuk ka të vetat, se ne nuk kemi nevojë për të dhe ne nuk duhet Ne të kujdesemi për të, por ne hapim tryezat e dashurisë për njëri-tjetrin për darkat e zakonshme. “Graçanica, ai vendosi të kishte sy, veshë, zemër”, tha Porfirie.
Ai pyeti ata që thanë “të heqin dorë nga Graçanica dhe shenjtorët në Kosovë dhe Metohi, të heqin dorë nga Kosova dhe Metohija”, a do të pranonin ata të “gërmonin sytë e tyre, të prerë veshët e tyre, të shqyen zemrat e tyre?”
“Ne e dimë shumë mirë që ju nuk do të jeni dakord, dhe ju do ta donit atë nga ne. Ne dëgjojmë, shohim, ndiejmë, Vidovdan dhe Graçanica, dhe kjo do të thotë Ungjillin e Krishtit, që është Vidovdan. Zoti Krisht në radhë të parë është një betejë e brendshme shpirtërore dhe një luftë për liri të brendshme shpirtërore, thelbësore. Liria nga çdo tiran që ecën me të pabesët rreth globit. Nga zgjedhja e çdo gjëje kalimtare, liria nga çdo lloj idhulli, liria nga zgjedhja e një jete të rehatshme dhe të lehtë në kostoja e humbjes së asaj që jemi zemra, sytë dhe veshët tanë”, theksoi patriarku i Porfirit.
Ai shtoi se së fundmi ishte në Bujanovc dhe i pyeti fëmijët e gjallë nëse po luteshin.
“Ata u përgjigjën ‘po’ në zërat e tyre. Për kur? Për të gjithë fëmijët e botës, për fëmijët që janë fqinjët tanë, dhe ata luten ndryshe dhe thirren me emra të tjerë. Ne shikojmë dhe takojmë të tjerët përmes Ungjillit të Krishit”, tha Porfiri.
Patriarku shtoi se “ne i shohim vëllezërit shqiptarë si vëllezërit tanë” dhe se ai është i sigurt se “ne jo vetëm që mund të kuptojmë njëri-tjetrin, por të jetojmë së bashku, të rritemi dhe të ndërtojmë”.
“Vetëm le të mos na mësojnë paqen dhe bashkësinë për ata që mbjellin përçarje midis njerëzve dhe kanë vetëm disa interesa të huaja, të largëta tokësore në Kroaci dhe Mal të Zi, ne të gjithë jemi vëllezër serbë ortodoksë nëse jemi të Krishtit dhe nëse jemi në Krishtin dhe me Hungarezët, Australianët, Amerikanët, Kroatët, vëllezërit janë serbë dhe malazezë, le të ndjehen të gjithë si të duan, por nëse jemi në Krishtin, atëherë jemi vëllezër, por nëse dikush nuk dëshiron të jetë vëlla me ne, pasi që Krishti është yni përparësia e parë ne i shohim si vëllezërit tanë”, tha Porfiri.
Ai shtoi se e di që dikush do të thotë se është utopi dhe tha se Vidovdan është një ditë “kur zgjedhim besimin, jo darkën, domethënë kur darka merr kuptimin, kuptimin dhe domethënien shpirtërore, shtrirjen dhe përjetësinë kur buron nga besimi “.
“Ne qëndrojmë para Graçanicës dhe siç thotë kënga Graçanica, vetëm sikur të mos ishte prej guri, nëse do të ngjitej në parajsë ose këmbanat e tua të paktën nuk do të rrihnin si zemra e paraardhësve tuaj, sikur të ishit jemi varrosur aq thellë në këtë tokë dhe në ne, saqë nuk u mësuam të të mallkojmë, mbase atëherë mund të, si shumë njerëz që largohen nga shtëpia e babait të tyre, të cilët harrojnë veten dhe ne, të ecin paqësisht nëpër këtë vend, por ka një shtëpi babai, këto janë vendet e shenjta të Kosovës dhe Metohisë”, theksoi ai.
Patriarku shtoi se “secili prej nesh duhet të vijë në Kosovë dhe të hakmerret këtu dhe të kuptojë se ai ishte shumë larg vetes, larg baballarëve të tij, larg vëllezërve të tij”.
“Zoti na lejo që të vijmë me të vërtetë këtu, të rinovohemi, t’i lutemi Zotit për paqen e të gjithë botës, të lutemi që Zoti së pari të na japë paqen, paqen e tij, por pastaj të gjithë atyre që janë përreth nesh, njerëzve që jetojnë në këtë zonë për të kuptuar se askush nuk mund të bëjë pa njëri-tjetrin, se ne jemi të varfër kur jemi vetëm, që kemi nevojë për njëri-tjetrin, që ndërtojmë njëri-tjetrin, që kontribuojmë për njëri-tjetrin, që Zoti e njeh secilin që jeton në Kosova dhe Metohia, por që ne të gjithë e gjejmë këtë ndjenjë që kur Zoti të vijë i pari, atëherë gjithçka do të jetë në vendin e vet pa marrë parasysh se si duket. Të dihet duke ardhur këtu siç thotë Ungjilli i sotëm. Kjo nëse dëshirojmë të jemi të Krishtit të paktën shumë nuk do të na kuptojnë, dhe shumë prej të cilave do të jenë kundër nesh, duke dashur të na bëjnë keq. Para nesh, Zoti e kryqëzoi veten për ne në kryq,mundi çdo të keqe dhe tregoi se ne u krijuam këtu në tokë, ne kemi fillimin tonë atje, por për mbretërinë e qiellit.”
Në fund të predikimit, Patriarku serb u uroi të gjithëve që Dita e Shën Vitit të sillte paqe dhe dashuri për të gjithë.
