Kina është gati të fillojë ndërtimin e një stacioni hapësinor në orbitë

FILE - This June 1, 2020 illustration provided by Mohammed Bin Rashid Space Centre depicts the United Arab Emirates' Hope Mars probe. (Alexander McNabb/MBRSC via AP)

Kina është gati të nisë seksionin e parë të një stacioni të ri hapësinor, duke filluar një projekt ndërtimi orbital që pritet të përfundojë në 2022 me një postë rreth një të katërtën e madhësisë së Stacionit Hapësinor Ndërkombëtar (ISS).

Ndërsa data e saktë nuk është njoftuar, Kina pritet të nisë këtë javë modulin e saj thelbësor 18 metra të gjatë, të quajtur Tianhe. Tianhe do të përmbajë banesa për deri në tre astronautë, së bashku me qendrën e kontrollit të stacionit, energjinë, shtytjen dhe sistemet e mbështetjes së jetës. Do të pasohet nga dy module të tjera kryesore, të dyja të dizajnuara për të vendosur eksperimente shkencore.

Stacioni Hapësinor Kinez (CSS) do të jetë stacioni i 11-të i ekuipazhit i ndërtuar ndonjëherë. Është stacioni i tretë i Kinës, megjithëse dy të mëparshmit ishin dukshëm më të vegjël. CSS do të jetë pak më e madhe se Mir, stacioni hapësinor Sovjetik që i parapriu ISS.
“Kina, në një kuptim, po përpiqet të arrijë aftësitë që fuqitë e tjera hapësinore tashmë kanë bërë”, thotë analistja e hapësirës Laura Forczyk. “Një nga gjërat që e ndihmon Kinën këtu është që qeveria e tyre nuk është demokratike, kështu që nuk ka konflikte që kemi në SH.B.A. lidhur me përparësitë dhe mënyrën e financimit të tyre.”

Kjo i ka lejuar kombit ta zhvillojë këtë teknologji relativisht shpejt, por Charles Bolden, i cili shërbeu si administrator i NASA-s , thotë se Kina do të luftojë për të përputhur aftësitë e SHBA në hapësirë. “Teknologjikisht, nuk mendoj se ata do të arrijnë sa kohë që ne vazhdojmë me ritmin që do të shkojmë në drejtim të fluturimit njerëzor të hapësirës.”

Një përfitim tjetër për programin hapësinor kinez ka qenë një partneritet në rritje me Roscosmos, agjencia hapësinore ruse, e cila vjen ndërsa bashkëpunimi i fortë historik i NASA-s me Roscosmos në hapësirë ​​po zbehet. Për dekadën e kaluar, NASA ishte e varur nga blerja e vendeve në anijen ruse Soyuz për të arritur ISS, por tani SH.B.A ka aftësitë e veta të nisjes së ekuipazhit përmes SpaceX. Në prill, Dmitry Rogozin, shefi i Roscosmos, tha se vendi ka në plan të përfundojë pjesëmarrjen e tij në ISS në 2025 dhe do të ndërtojë stacionin e tij hapësinor që do të nisë në 2030.

“Ne kemi parë që Kina dhe Rusia po bashkëpunojnë kohët e fundit, sepse Rusia ka ekspertizë të rëndësishme në hapësirë ​​dhe me stacione hapësinore”, thotë Forczyk. “Kina po përfiton nga ekspertiza dhe përvoja e sektorit hapësinor rus, ndërsa ofron gjithashtu një sasi të konsiderueshme fondesh, të cilat Rusia nuk i ka.”

Sidoqoftë, për disa në botën perëndimore, ky partneritet dhe rritja e shpejtë e aftësive hapësinore të Kinës kanë shkaktuar shqetësim për ambiciet ushtarake. Një raport i fundit nga Zyra Amerikane e Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare mbi kërcënimet globale përfshin një përmendje të stacionit të ri hapësinor. Ai paralajmëron se Kina po punon “për të fituar përfitimet ushtarake, ekonomike dhe prestigj” nga përputhja e aftësive të SHBA në hapësirë.
“Sidoqoftë, historikisht, këto stacione hapësinore kanë pasur për qëllim rritjen e kuptimit njerëzor dhe nuk kemi asnjë arsye të dyshojmë se Kina po përdor stacionin e saj hapësinor për ndonjë gjë tjetër,” thotë Forczyk.

Administrata Kombëtare e Hapësirës së Kinës tashmë ka zgjedhur disa eksperimente për t’u drejtuar në CSS, duke përfshirë punën me atome ultra të ftohta për të hulumtuar mekanikën kuantike, hulumtimin e shkencës së materialeve dhe punën në mjekësi në mikrogravitet. Ka disa partnerë ndërkombëtarë që do të dërgojnë eksperimente në stacionin hapësinor, përfshirë Agjencinë Italiane të Hapësirës dhe Zyrën e Kombeve të Bashkuara për Çështjet e Hapësirës së Huaj.

Nga ana tjetër, NASA nuk do të jetë një partner SH.B.A ka ligje që kufizojnë agjensinë nga bashkëpunimi me Kinën, të cilën Bolden e sheh si një gabim sepse partnerët komercialë dhe ndërkombëtarë mund të vendosnin të punonin me Kinën në vend.
“Ne do të përfundonim nga jashtë duke kërkuar brenda. Kjo është arsyeja pse unë mendoj se duhet të bashkëpunojmë me kinezët. Unë mendoj se kombet më të vogla kërkojnë ofertën më të mirë,” thotë ai. “Unë mendoj se një sipërmarrës tregtar mjaft i zgjuar në fakt mund të ndezë një shteg, mund të jetë në gjendje të punojë në bashkëpunim me kinezët, rusët dhe amerikanët dhe të na tërheqë së bashku. Kjo mund të mos ndodhë, por unë jam optimist i përjetshëm.”

Ndërsa ky vizion utopik i bashkëpunimit hapësinor mund të jetë i pamundur, fillimi i CSS do të ketë pothuajse siguri një efekt në qëndrimin e SHBA në orbitën e Tokës për shkak të implikimeve të saj të mundshme gjeopolitike.
“Do të shkaktojë një reagim, i cili është ai reagim mbetet për t’u parë,” thotë Forczyk. “Nuk e di nëse mund të themi se kjo do t’i provokojë politikanët amerikanë të financojnë ISS për më gjatë ose të inkurajojnë stacione hapësinore komerciale ose ndonjë mundësi të tretë.