Historia e trishtë e aktorit të njohur italian“Nëna ime ngelte shtatzënë çdo vit për 13 vite rresht dhe ndoshta edhe për këtë gjë, u nda nga jeta në moshën 46 vjeçare. Kur humba nënën, isha 9 vjeç. Vëllezërit e mi më të mëdhënj u larguan nga shtëpia dhe mbetëm vetëm katër fëmijë në shtëpi, bashkë me babin.
Përpara se të vdis*te mami, e kaloja jetën ndërmjet një kolegji në dimër dhe një kampi në verë.Përpara se të vdi*ste mami, e kaloja jetën ndërmjet një kolegji në dimër dhe një kampi në verë. Ajo nuk dinte për kë të kujdesej më parë ndërmjet meje dhe vëllezërve. Ishte e vështirë të qëndroje në kolegj, pasi kaloja shumë pak kohë me mamin dhe për shkak të një tumori në zorrën e trashë, ajo na la.Më pas, jetesa me një baba analfabet, që luante kumar, ka qenë e vështirë. Nëse fitonte, sillej shumë mirë me ne. Nëse humbiste, na prisnin telashe në shtëpi. Ka qenë një jetë e vështirë. Më rrihte, më lidhte me zinxhirë në këmbë që të mos dilja nga shtëpia. Ishte e vështirë jetesa me tim atë.Në moshën 13 vjeçare ia mbatha për herë të parë nga shtëpia, por u ktheva i shqetësuar vetëm për njërin nga vëllezërit. Ai më sugjeroi të kthehesha në shtëpi, pasi babi ishte shqetësuar. “Nëse unë kthehem, ai më vre*t”, i thashë. Dhe ashtu ndodhi.E kam kokën plot me shenja dh*une. Ai përdorte lugë, pirunj, gota dhe më godiste direkt e në kokë. Por ja ku jemi, luftuam dhe ia dolëm. Në moshën 14 vjeçare, përballë dhunës së vazhduar në shtëpi, vendosa tëikja përfundimisht nga shtëpia dhe të flija rrugëve. Për 9 vite kam fjetur kudo, më kanë dërguar edhe nëburg minorenësh në vitin 1981 për një vjedhje që bëra. Një person më mori në familjen e tij, më priti mirënë shtëpi dhe u rrita në familjen e tij me 9 fëmijë. Por unë arrita të shpëtoja, jo vetëm falë kësaj familjeje, por edhe falë filmit “Mary per sempre” dhe regjizorit Marco Risi që më zgjodhi për aktor dhe mëshpëtoi”. – Francesco Benigno
