Mark Filister ishte njës i moshuar që ndërroi jetë i vetëm nës azil. Gjatë gjithë kohës që ai qëndroi në azil askush nuk shkoi për ta vizituar. Pasi ai ndërroi jetë infermieret duhet të rregullonin dhomën e tij. Ajo që ato gjetën poshtë dyshekut i ka prekur në zemër dhe ato e dinë sa kanë qarë.
Ai kishte shkruar një letër për fëmijët e tij që nuk shkuan ta takonin asnjëherë dhe e lanë babanë e tyre ashtu të braktisur.
Ai kishte shkruar:
Çfarë shihni, infermierë?… Çfarë shihni? Kur më shikon… Çfarë po mendon? Për një plak të çuditshëm që nuk ka mençuri. Po ju nuk e dini se mua më duket sikur gruaja që nuk më jeton më është këtu me mua. Madje edhe fëmijët e mi më duket sikur vijnë më takojnë. Fjalët e mi atë fundit janë, mos i lini prindërit tuaj në azil. U jepni dashuri atye se u shërohet shpirt. Dashuria që të japin infermieret nuk është e njëjtë me atë të fëmijëve. Ky është amaneti im për të gjithë ju.”
Bashkë me këtë letër gjetën edhe një foto ku kishte qenë i ri me gruan e tij dhe të gjithë bien dakord ata kanë qenë një çift shumë i bukur.
