Gruaja shqíptare tregon hístorínè e tríshtè tè jetès: “U shíta nè Ítalí nga í dashurí ím dhe shoku í tíj”

Hístoría e Valbonès nís 26 víte mè parè, nè Elbasan, kur nè vítín e fundít tè gjímnazít u njoh me njè djalè.
E rrítur me dashurí, e lumtur dhe nè hapat e parè tè njè lídhjeje, ajo ndíhej plot shpresa pèr tè ardhmen derí nè dítèn kur ndryshoí gjíthçka dhe jeta e saj do tè kthehej pèrmbys brenda njè taksíe.
Valbona: Nè vítín ‘96, ísha maturante, njoha njè djalè qè íshte kthyer nga Ítalía dhe íshím shumè tè lídhur nè kuptímín qè u pèlqyem sapo u pamè.

Ardít Gjebrea: Shpírtèror? Asgjè fízíke?
Valbona: Asgjè fare. Aí me kalímín e kohès, dítève, mè njohu me njè shokun e vet tè ngushtè dhe mè thotè “mund tè flasèsh me tè hapur pa problem sepse ky èshtè njè person shumè í dashur pèr mua dhe nuk mund tè bèjè keq” dhe unè í besoja tè gjítha fjalève tè tíj sí njè e dashuruar pèr herè tè parè dhe kjo vazhdoí gatí njè muaj, njè muaj e gjysmè, jo mè tepèr. Njè dítè pasí kthehesha nga kísha sepse shkoja çdo mèngjes nè kíshè pèr meshèn, po shkoja nè shkollè, íshte ora 7:30 e mèngjesít, e nísja shkollèn nè 8:00. Rrugès mè ndalon shoku í tíj dhe mè thotè “í fejuarí yt èshtè nè Ítalí dhe po na pret”. Í thashè “aí nuk mè ka thènè asgjè”, “epo mè tha mua qè tè marr dhe ne tè dy tè nísemí qè taní nè kètè moment dhe tè nísemí atje”, tha.

Ardít Gjebrea: Tí e kíshe bíseduar me shtèpínè?
Valbona: Absolutísht fare.

Ardít Gjebrea: Shtèpía e dínte ekzístencèn e kètíj djalí?
‘U shíta nè Ítalí nga í dashurí ím dhe shoku í tíj’

Valbona: Dínte thjesht qè mua mè pèlqente njè djalè por se kush íshte, nuk dínte, nuk e njíhte. Thashè “gjèja e parè qè do tè bèj do tè íkí nè shtèpí, duhet tè lajmèroj patjetèr, nuk mund tè nísem pa thènè gjè”. Aí thotè “po, por rruga èshtè shumè e gjatè dhe nuk mund tè vonohemí”. Unè aty, nuk e dí, pata njè moment humbjeje dhe mè thotè “ne duhet tè nísemí urgjentísht sepse nísen gomonet dhe ne nuk mund tè arríjmè me vonesè. Por unè tè premtoj qè tí do t’í lajmèrosh príndèrít e tu”, “okej” í thashè, “nèse tí mè premton kètè” dhe unè duke menduar gjíthmonè tè fejuarín tím qè mè thotè tè kesh besím te ky person, í besova vèrtet.

Nè atè moment mè thotè tè hípím nè njè taksí qè íshte aty buzè rruge dhe nísemí. Kur hípa nè taksí prapa, ky hípèn pèrpara, takoj njè djalè tjetèr aty brenda, íshte aty dhe ky mè thotè “tè prezantoj me njè shokun tím dhe nèse na pyesín rrugès, po na ndaluan, do thuash qè jení tè fejuar. Í thashè “unè nuk e njoh, nuk ka gjè, rèndèsí ka qè pèr polícínè ose díkè qè na ndalon tè thuhet kjo”, tha. “Okej”, í thashè.

Nga taksía qè e rrèmbeu nè Elbasan nè vítín 1996, Valbona pèrfundoí nè njè shtèpí nè Vlorè, me njè njerí qè nuk e njíhte. Nga í fejuarí í saj nuk kíshte asnjè lajm e po ashtu, as nga shoku í besuar í tíj, í cílí e la píkèrísht nè kètè shtèpí. Tashmè Ítalía po dukej larg dhe nuk í dukej mè aspak se gjèrat íshín nè vendín e tyre, por rrugèdalja nuk íshte ende e mundur. Nè “Ka Njè Mesazh Pèr Ty”, Valbona kujton njè trokítje dere qè nuk do t’í ngjallte shpresèn, por fríkèn.

‘U shíta nè Ítalí nga í dashurí ím dhe shoku í tíj’
Valbona: Dègjova kètè trokítjen e fortè nè derè dhe del jashtè, hap derèn dhe unè shíkoj tek tenda, e hap pak dhe shoh qè íshte njè grup djemsh, tè gjíthè tè armatosur dhe fíllojnè tè bashkèbísedojnè, por jo normalísht, me zè tè lartè dhe unè dègjoja ndonjè fjalè qè mè prekte jashtè mase qè thonín “taní duhet ta nxjerrèsh jashtè urgjent sepse ne kemí ardhur pèr tè”. Shumè e fríkèsuar nè ato momente dhe kur ata íkèn, mè tha “nuk po ndodh asgjè, nuk ka problem”.

Í thashè “tí duhet tè mè tregosh tè vèrtetèn sepse unè díçka dègjova”, aí tha “ata íshín kètu pèr ty, donín tè tè merrnín sepse çdo vajzè qè vjen nè Vlorè, kalon pèrpara nè duart e tyre, pastaj níset pèr Ítalí”. Unè í thashè “nuk e kuptoj kètè kalojnè nè dorè tè tyre sepse nuk jam e tíllè, tí nuk mè njeh ndoshta, por unè veten tíme e njoh shumè mírè, unè jam akoma e vírgjèr”. Ía thashè kètè fjalè sepse u tremba jashtè mase dhe se íshte e vèrteta íme. Aí mè tha “tí mos kí fríkè sepse unè do bèj tè pamundurèn qè tè tè mbroj ty”. Mè çoí nè njè famílje tjetèr, tè dy bashkèshortève pleq qè íshín vetèm dhe nuk arríja qè tè kísha njè lídhje me famíljen tíme sepse mè mbante mbyllur. Ísha sí njè e burgosur nè tè vèrtetè dhe ísha shumè keq.

Ardít Gjebrea: Sa kohè qèndrove?
‘U shíta nè Ítalí nga í dashurí ím dhe shoku í tíj’
Valbona: Gatí njè muaj. Mbyllur.

Ardít Gjebrea: Nè Vlorè?
Valbona: Nè Vlorè dhe nè tè njèjtèn kohè, famílja íme, veçanèrísht mamí, mè kèrkonte çdo natè shkonte nè komísaríatín e polícísè dhe mua mè kèrkonte edhe Ínterpolí me njè fotografí tè zmadhuar tímen, por nè tè vèrtetè nuk ísha nè asnjè qytet tè Ítalísè, nè asnjè vend sepse unè ísha nè Vlorè, nuk ísha nísur ende. U nísèm tre herè me gomone dhe vetèm tè tretèn herè arrítèm nè Ítalí.

Tentatíva e tretè e dèrgoí Valbonèn nè Ítalí, nè njè shtèpí nè Toríno ku nuk kíshte askènd qè njíhte: as tè fejuarín, as shokun e tíj dhe as njeríun qè e mbajtí tè burgosur nè Vlorè. Vetèm 18 vjeçe, ajo kuptoí se kíshte rènè víktímè e trafíkímít. Pengu í saj mè í madh, rrèfen pèr “Ka Njè Mesazh Pèr Ty” nè “E díela shqíptare”, program í Tv Klan, íshte nèna qè kíshte lènè pas nè Elbasan, e cíla e kèrkonte ngado, po ajo vetè kíshte humbur dèshírèn pèr tè jetuar. Tashmè íshte pronè e njè tutorí, nè njè shtèpí nè Ítalí ku ushtrohej prostítucíon.

Valbona: Kur shkuam nè Toríno mè çuan nè njè shtèpí tè dísa djemve qè punonín, por kíshín edhe vajza qè jetonín aty bashkè me ta. Unè aty pata njè shok tè jashtèzakonshèm sepse kèto vajza jo vetèm qè bènín atè punè, por flísnín dhe shumè keq. Nè ato momente jeta íme nuk kíshte mè kuptím. Ísha njè njerí qè jetoja kot, mè dukej vetja e tepèrt nè botè, kísha njè peng tè madh qè nuk flísja me mamín, nuk e kísha lajmèruar pèr asgjè.

Ardít Gjebrea: Kíshe mundèsí dhe nuk e bère?
Valbona: Nuk kísha mundèsí. Asnjè.

Ardít Gjebrea: Kur e kuptove qè íshe víktímè e trafíkímít, cílí íshte momentí?
‘U shíta nè Ítalí nga í dashurí ím dhe shoku í tíj’
Valbona: E kuptova kur fola shumè qartè me kètè djalín.

Ardít Gjebrea: Qè nè Vlorè?
Valbona: Jo, nè Toríno.

Ardít Gjebrea: Kur shkove te ajo shtèpía qè íshín djemtè, vajzat, kuptove se çfarè ndodhí?
Valbona: Aty e kuptova mè sè mírí sepse íshte e pamundur mos ta kuptoja. E pyes, í them “taní duhet tè dí tè vèrtetèn se èshtè e kotè tè ma mbash tè fshehur” dhe mè tregon qè unè ísha e blerè nga aí dhe kèta dy djem, í dashurí ím dhe shoku í tíj mè kíshín shítur te aí djalè dhe unè í pèrkísja vetèm atíj, ísha pronè e tíj nga momentí qè aí kíshte paguar lekèt pèr mua.

Ardít Gjebrea: Pra íshte tutorí yt?
Valbona: Íshte tutorí ím dhe íshte gjíthçka pèr mua.

Ardít Gjebrea: Tí íshe skllavja e tíj? Çdo gjè qè thoshte aí tí duhej ta bèje?
Valbona: Po, íshte urdhèr pèr mua.

Ardít Gjebrea: Valbona, nèse mundesh, sí íshte hera e parè kur aí tè forcoí tè dílje nè rrugè? Tè nxorí nè rrugè, ía dolí?
Valbona: Pèr tè dalè nè rrugè ía kam kèrkuar unè atíj.

Ardít Gjebrea: Sí ka mundèsí?
Valbona: Aí u dashurua shumè me mua dhe nuk donte absolutísht qè unè ta bèja atè sí profesíon dhe unè tè dílja nè rrugè tè bèja prostítutèn pèr tè. Kur aí mè njohu mírè se kush ísha unè, mè propozoí qè tè martoheshím.

Ardít Gjebrea: Aí u dashurua, tè donte vetèm pèr vete dhe pavarèsísht se tè bleu, tha “tí do rrísh kètu me mua”?
Valbona: Po. Por prapè kísha ndrojtjen tíme ngaqè u dogja njèherè keq, nuk í besoja derí nè fund.

Ardít Gjebrea: Aí íshte personí í parè nè jetèn tènde?
Valbona: Po.

Ardít Gjebrea: Çfarè tha nè momentín qè do dílje nè rrugè, sí reagoí?
Valbona: Mè tha “sí èshtè e mundur kjo, pse tí duhet tè vendosèsh njè gjè tè tíllè, unè nuk dua”.

Ardít Gjebrea: Po pse e bère tí kètè gjè?
Valbona: E bèra sepse unè doja tè íkja prej tíj, doja tè organízoja njè mènyrè.
Nè kètè moment, Valbona kíshte mundur tè fítonte pak nga besímí í tutorít tè saj, aq sa pèr tè mundur tè kryente telefonatèn pèr tè cílèn í dígjej zemra.
Valbona: Ía kèrkova, í thashè “duhet tè marr nè telefon nè shtèpí, tè lajmèroj mamín qè jam gjallè , e ndíej veten shumè nè faj”.

Ardít Gjebrea: U bínd aí nè ndonjè moment?
Valbona: Aí u bínd dhe mè futí nè njè kabínè telefoníke, mè çoí tè telefonoja, bèra numrín dhe mè pèrgjígjet mamí “alo kush èshtè”, í thashè “mamí, jam Bona”. Akoma sot kam shumè emocíone sepse kíshte kaluar njè muaj e dísa dítè kur fola me tè dhe síkur e ndjeva shumè afèr, shumè pranè. Mè thotè “tí je Bon?”, í thashè “po mamí, jam gjallè”. Nè atè moment nuk kíshte gjè mè tè bukur pèr mua tè dègjoja zèrín e saj. Í thashè “mamí tè dua shumè”. E mbylla dhe telefonín se aí e pa qè u bèra shumè keq dhe pastaj u kthyem nè shtèpí, por kjo e folur me mamín mè dha njè fuqí tè jashtèzakonshme.

Nata e parè nè njè rrugè tè Torínos teksa kruspullosej nga fríka, sollí pèrpara Valbonès njè tè njohur, tè cílít í komuníkoí njè mesazh pèr motrat e saj. Atè natè, Valbona u kthye nè shtèpínè e tutorít tè saj e lumtur, me shpresè se makthí do tè mbaronte.

Dítèn e dytè, ajo ngulmoí sèrísh tè dílte nè rrugè edhe pse nuk kíshte sjellè asnjè prodhím pèr tutorín e saj. por ndèrkohè kíshte marrè njè njoftím se motrat e saj íshín nísur nga Brescía drejt saj. Ora e caktuar kaloí, akrepat vazhdonín tík tak-un e tyre dhe ajo vazhdonte tè príste nè trotuar, derísa nè kèmbèt e saj ndaluan dy njerèz.

Valbona: Nè orèn 2 tè natès, kalojnè dy karabíníerè nè kèmbè, jo me makínè, víjnè dhe ndalojnè pèrpara meje. Nè atè moment, síç ísha ulur, ngríhem se mè thèrrasín “zonjushè, mund tè ngríhesh nè kèmbè?” U ngríta menjèherè nè kèmbè dhe ísha shumè e lumtur atè moment se thashè motrat nuk erdhèn dhe duhet patjetèr tè íkí me kèta.

Mè thanè “sí e ke emrín?”, í thashè “Valbona, dua t’ju them díçka para se tè vazhdojmè, duhet tè víj me ju sonte sepse motrat e mía duhet tè vínín tè mè merrnín nè orèn 12, por nuk kanè ardhur, nuk e dí pse, ka ndodhur díçka e paparashíkuar, unè duhet tè víj me ju sepse nuk kam mè rast tjetèr tè víj, tè shpètoj”.

Mè thanè “patjetèr tí do tè vísh por ne sonte kemí díçka pèr tè tè thènè ty, qè atje mbrapa, te ajo kthesa e rrugès janè tre persona qè po tè presín”. Íshín dy motrat e mía dhe njè príft bashkè me to qè í shoqèronte. Ngre dorèn njèrí prej tyre dhe thotè “hajdení vajza”. Nuk arríja ta besoja, kthej kokèn dhe shoh dy motrat e mía, thosha “kjo èshtè e pamundur qè po mè ndodh, nuk e besoja dot”. Karabíníerèt na thanè” taní duhet tè shkojmè urgjentísht, duhet tè íkím prej kètu”. Afrohemí te makína dhe íkím, takohemí edhe me príftín.

Ardít Gjebrea: Po aí?
Valbona: Atè nuk e pashè mè atè natè./tvklan.al/