Kjo fotografi me të kuqe gjaku të Diellit mendohet të jetë një nga fotot më të qarta të bëra ndonjëherë nga toka.
Pamja mahnitëse nga afër u realizua duke përdorur një teleskop ultra të mprehtë nga fotografi amerikan Andreë McCarthy.
Ai shtroi mijëra imazhe mbi njëri-tjetrin për të kapur detaje të mëdha të yllit, i cili është 93 milion milje larg tokës.
Andrew, nga Kalifornia, ka fotografuar Diellin dhe Hënën për tre vjet – por thotë se ai mori përsipër ‘sfidën e tij më unike’ këtë muaj.
Krijimi i tij i imazhit mbresëlënës përfshinte marrjen e pothuajse 100,000 fotove individuale – me një shpejtësi prej rreth 100 fotosh në sekondë përpara se t’i vendoste ato së bashku.
Duke përdorur teleskopin e ri, Andreë, ishte në gjendje të kapte fotot më të mprehta të Diellit – i cili ka një rreze prej gati 700,000 km – që ai ka realizuar ndonjëherë.
Në imazhin e madh, 230 megapiksel, Dielli shkëlqen me një të kuqe të thellë, dramatike përballë një qielli të errët.
Edhe plazma në skajin e jashtëm të Diellit mund të shihet në kamera – duke shpërthyer nga gjigandi i gazit në pjesën e poshtme të shkrepjes.
Andrew, i cili poston fotot e tij në faqen e tij @cosmic_background në Instagram, tha:
‘Unë isha shumë i kënaqur me rezultatin përfundimtar. Nuk isha i sigurt nëse imazhi do të dilte kaq mirë, pasi bashkimi i një fotoje të madhe të diellit vjen me sfida unike me të cilat nuk jam marrë kurrë më parë.
Duke shpjeguar detajet e krijimit të tij, ai shtoi: ‘Për të kapur Diellin në më shumë detaje sesa kam provuar ndonjëherë, unë mblodha një teleskop të ri diellor që më dha 4000 mm gjatësi fokale, rreth 10 herë zmadhimin e teleskopit tim të mëparshëm.
‘Përdora një teknikë të quajtur “imazhe me fat”, kështu që kornizat më të mira nga një sesion i veçantë grumbullohen së bashku për të ndihmuar në zvogëlimin e efekteve të atmosferës. Këto foto janë kapur pak para mesditës, kur dielli ishte lart në qiell, por ndërsa atmosfera ishte ende relativisht e qetë.’ duke shtuar:
‘Duke kapur nga afër detajet e sipërfaqes me këtë litar, kohë kur atmosfera ishte shumë e qetë, unë isha në gjendje të prodhoja detaje të mprehta në sipërfaqen e saj. Këto objekte rreth skajit të Diellit njihen si një “spikatje” – një masë plazme e pezulluar në atmosferën diellore nga fusha e fuqishme magnetike e diellit. Këto ndodhin mjaft shpesh dhe zgjasin shumë kohë.’
