Shkruan: Lirim Sulejmani
(Teksti është pa ndërhyrje, korigjime)
E mora uniformen, e po vi bab të Vorri se mu edhe Shqiptarin pusi na morri ,Edhe Flamurin e kom mar e nuk e lash të shpija, Jeten ti e dha e veq mena ardh Liria! Krenar me ty o Bab qe jom Djal Deshmori Jeten pelim nai bane, spo na kryn nai kryn punt doktori. Për ni dit ma t’mir, ti e qove munin, kur ke puna për Tetoven ti e hangre plumin.
Spo na vyn Kurgjo kur spo gezohet Liria, pse toka tona po nai mer Serbia. Shum e njeri pa strehum ska ku e bon ni gjum, sa Invalit i Luftës ka met hiq kerkun. Me rrena e hajnija u kop shteti nga mafia tu u rre per karik sdojn mi ni hallet e mia. Jeta e tynve asht e shtrejt ka ndryshu situata, pa prek i suni dita, milioner i boni nata.
Ma bon Hallal o Bab, pse po ikim ngaTetova, Edhe pse kit rruge une nuk e meritova, me lan Nanen n’vetmi, Adtheun edhe ty sod une po shkoj e nuk di kur ko mu kthy.
Bab nuk u kry, Amaneti ska shku n’ven n’Ambasad i madh i vogli po prit n’ren ,Fukaraja po nenshmohet mes qytetit po shkelmohet shum e njeri u shkollu po pa t’njofshum sun punsohet 20 Vjet n’Liri qa’ske pa, e qa s’kem ni
Teova asht ka shpras sdon me met as ni i Ri. Shum e Nana me Lot n’Sy ska Sofren ku e shtron, sa jetimi ka met vet e me keq ska ka shkon. Nau ba Jeta Monoton, me jetu n’vendin ton, as n’spital ski ka shkon, nese pare ski me thon. Kuropzioni deri n’ascht varfrija krejt na myti, me jetu ktu mos ki var ymyti. E une qe po largona si mem there me thik, Djal Deshmori prej shqiptaris me ik.
