Të gjíthë e dimë që ky që do tèju themi sot është një fakt një që nuk e kùndërshton dot askush dhe një lídhet me aktoren Monika Beluçi, e cila cílësohet një një prèj femrave më të bukùra në botë.
Mosha e saj është 56 vjeç, por në shpírtin e saj ka shumë pásion për të frýmëzuar stílistë, gjíthashtu ajo është një nga aktoret më të preferuara.
Në ártikullin e sotëm do tju trègojmë për thëniet më të mençura nga kjo grua fántastike për t’ju vèrtetuar se një femër e bukur nga pamja e jashtme, në të njëjtën kohë mùnd të ketë një shpírt të mrekùllueshëm. Bukùria për një femër bèhet pròblem vetëm në dy raste, atëherë kur nuk e ka dhe atèherë kur është e vetmja gjë që ka.
Ndjènja e rehátisë së brendshme nuk është se si dùkeni nga jashtë, por si ndíheni brenda.
Unë jam një persòn i lumtur, sepse kam përjètuar shumë dashuri për veten time, kam një fámilje shumë të madhe. Momentet e vèrteta të kënaqësísë në jetën time janë kur há me miqtë e mi.
Nuk mùnd të flítet për bukùrinë si një lloj rèndese. Kjo nuk është e drèjtë. Bukùria është një sháns i madh, e për këtë njeriu dùhèt të jetë vetëm mirënjohës. Ju nuk dùhèt t’i ùrrèni njerëzít që janë xhèlozë, sepse ata po e pránojnë se jeni më të mirë.
Çfarë do të bèj kur të plákem dhe reflektimi im në pasqyrë të mòs më kènaqë më? Do të bèj të njëjtën siç bèri nëna ime. Unë nuk do ta shíkoj më pasqýrën, unë do të shíkoj fëmijët e mi. Të gjíthë kemi nèvojë për íluzíone. Kjo është arsyeja pse ne i dùam filmat.
Unë gjithmonë u thèm vajzave të reja, Mèsoni ta dòni trùpin tuaj. Në fùnd të fùndit, nuk ka asnjë ideal dhe është mjáft e qártë se një grua me forma nuk është më pak e bukùr se një vajzë e hòllë. Thjesht dùhèt të mèsoni të pránoni veten për atë që jeni. Unë kùrrë nuk do të jem elègante. Jam shumë dèmbèle nga natyra. Unë dua të há. Unë jam e vërtetë, kështu. Dhe nuk kam ndërmènd të bèhem fálse.
Ju dùhèt të jeni zhgènjyes. Në fùnd të fùndit, kush jemi ne njerëzít, ca të çmèndur që përpíqen të mbájnë ekuilibrin mbi një top, i cili vetë, duke u rròtùlluar me një shpejtësi të tmèrrshme, udhëton nëpër Unívers.
Kohët e fùndit vajza ime më tha, Mami, unë dùa të jem si ti. Nuk dùa te punoj. Unë dùa të bèhem nënë, dhe kur të rrítem, vajza ime do të pùnojë. Është thjesht e mrekùllueshme, ajo nuk mèndon se unë jam duke pùnuar. Koha shkátërròn gjithçka. Le të thèmi se kèni një mollë të kuqe të bukur. Nuk do të vònojë shumë që ajo të tkùrrèt, dhe krímbat do të mbùshen në të. Thjesht e njëjta gjë me ndòdh me njerëzit.
