“Kë duam ne si fqinjin tonë?” Këto fjalë janë pothuajse si një slogan retorikë ose një mantra brenda mureve të bu*rgut të Halden Fengsel. Edhe të bu*rgosurit i përdorin këto fjalë kur flasin për humanizmin e Halden Fengsel. Bu*rgu më i ri i Norvegjisë mban rreth 250 të bu*rgosur. Gati gjysma kanë kryer kr*ime të dhu*nshme si vr*asje, su*lm ose përdh*unim. Një e treta janë dënuar për shitje ose kontrab*andë dr*oge. Sjellja e tyre në shoqëri si qenie njerëzore më të mira është një ambicie e madhe.
Qelitë kanë një shtrat, një frigorifer të vogël, një raft librash, TV, tavolinë dhe një karrige, plus një banjo private duke përfshirë një dush, tualet dhe një lavaman. Në ndërtesën e shkollës ka edhe një dyqan ushqimesh me emrin “Justisen” (Drejtësia) ku të bu*rgosurit mund të blejnë gjithçka që u nevojitet për të gatuar për vete dhe për njëri-tjetrin. Ekziston edhe një studio muzikore e pajisur mirë – “Records Cr*iminal”, një kopsht, një dhomë e shenjtë, një palestër, sallë trajnimi, bibliotekë, dhomë kompjuteri, shtëpi për vizitë familjare dhe më shumë. Shkolla u ofron të bu*rgosurve një mundësi për të marrë arsimin e duhur gjatë vuajtjes së dënimit.
Gjatë ditës rojet shpesh shoqërohen me të bu*rgosurit. Mund të jetë mbi vafle dhe kafe, darkë, volejboll ose thjesht biseda të rastësishme. Shumë zona nuk kanë kamera vëzhgimi dhe të bu*rgosurit mund të lëvizin lirshëm në një farë mase. Shumë kanë sugjeruar se bu*rgu është shumë luksoz, se të qenit në një bu*rg si ky nuk është një dënim i duhur. Warden Are Høidal thotë se hakmarrja vetëm nuk jep ndonjë rezultat të mirë. Rehabilitimi është kyç. Gjetja e strehimit të duhur dhe e të ardhurave të qëndrueshme edhe para se të burgosurit të lirohen besohet se kontribuojnë në shkallë më të ulët të recidivizmit.
