Arbnor dhe Astrit Dehari nuk janë dëshmorë të kombit. Nuk janë as martirët e fundit në historinë e këtij vendi. Nuk janë as simbole të ndërgjegjes qytetare në Kosovë. Ata nuk meritojnë as përkujtime solemne nga ana e Qeverisë, as grafite nëpër muret e disa prej qyteteve të Kosovës dhe Shqipërisë e Maqedonisë së Veriut, as emra rrugësh në Prishtinë. Ata janë thjeshtë dy vëllezër fatkeq të cilët për problemet e tyre familjare kanë zgjedhur t’i japin fund jetës së tyre, në mënyrën më mizore.
Avni e Xhemile Dehari, para se të synojnë të shpëtojnë fytyrën e tyre duke mashtruar qëllimshëm nëpër televizione të ndryshme, bëjnë shumë më mirë të mendojnë për prindërinë e tyre dhe t’i kthehen rrethit familjar. Natyrisht, nëse ata duan të gënjejnë dhe mashtrojnë qëllimisht për hir të Albin Kurtit, mund ta bëjnë këtë. Mirëpo, në këtë rrethanë, vlen të theksohet se edhe shoqëria ka të drejtë t’ua kujtoj se po bëjnë biznes me gjakun e dy djemve të tyre.
Vetëm në Kosovë, Albulena Haxhiu dhe Albin Kurti, bashkë me gënjeshtarët tjerë të VV-së kanë arritur të grabisin kohën dhe jetën e qytetarëve te Kosovës.
Të dyja këto ngjarje e ndërtojnë në tërësi rrëfimin e rremë për dy heronj dhe rrëfimin e vërtetë për vetëvrasjen e dy “heronjve” të Albin Kurtit dhe Albulena Haxhiut. Kanë marre shtetin peng.
Të gjitha parashikimet e Albinit dhe Albulenës janë të gabuara. Por nëse janë gabuara, ato thonë shumë të vërteta për atë që nxjerrin nga goja. Jo për atë që do të vij, por për kohën e tashme të tyre.
Djegia e një pjesë të godinës së IML-së, ashtu edhe sikundër humbja e pretenduar e mostrave të gjakut të Astrit Deharit, nën përgjegjësinë absolute të Ministres së Drejtësisë, shkaktoi sërish një debat të madh shoqëror. Kuvendi i Kosovës edhe njëherë u ndesh me fantazmën e një njeriu të vetëvrarë, ashtu sikurse shoqëria kosovare është marrë peng që 7-8 vite nga një emër i një njeriu të zakonshëm, Astrit Dehari.
Albin Kurti, pasi i propozoi partisë që ta mumizojnë Astritin e mjerë, vendosi me qëllim të gënjejë se ai është vrarë nga dikush në burg për qëllime të pastra politike. Edhe Avni Dehari e di fort mire se dy bijtë e tyre vendosën t’i japin fund jetës së tyre.
I pari u hodh nga ballkoni i Pallatit të tij në Prishtinë, pasi partia e tij e përbuzi, e përjashtoi, e nënçmoi për një kohë të gjatë. Për turpin e tyre, partia e VV-së, me urdhër, së bashku me Avniun, vendosën t’i vejnë faj gruas së parë të Arbnorit, Mirvetit. Kjo është e vetmja e vërtetë nga e cila as nuk duhet dhe as nuk mund të fshihet askush me çfarëdo gënjeshtre apo moralizimi të turpshëm nga bashkëpjesëmarrësit në krim publik, nga Albin Kurti te Xhelal Sveçla.
Astrit Dehari, ndërkaq, vendosi të vete vrahet i mbyllur në burg. Çdo gjë dihet rreth rastit, nga dosja e hetuesisë, nga përpjekja e tij për t’i prerë fillimisht venat te kyçet e duarve deri tek goditja e murit me kokë për ta humbur vetëdijen dhe shpuar fytin e tij me shishen e plastikës së mjaltit.
Atëherë Klan Kosova pati publikuar videot autentike të burgut dhe me atë rast u pat dëshmuar qartë se në momentin e ngjarjes tragjike, Dehari ka qenë i vetëm në dhomë. Vetë ky fakt eliminon çfarëdo mundësie që ai të jetë vrarë nga dikush për motive politike.
Fundja, kush ka qenë Astrit Dehari?
Askush.
Ai u bë i njohur në tragjedinë e tij.
Një aktivist si shumica e aktivistëve të tjerë tru shpërlarë të Albin Kurtit.
Çdo njeri i arsyeshëm në Kosovë e di se Astrit Dehari nuk ka përfaqësuar asgjë për t’u vrarë në burg nga dikush për llogari politike.
Ai ka qenë në paraburgim për arsye krejtësisht të drejta. Jo për arsye politike. Kur u bastis familja Dehari me dyshim të arsyeshëm për pjesëmarrjen në sulmin terrorist ndaj godinës së Kuvendit/ Presidencës, asaj familjeje, respektivisht Astrit Deharit, në shtëpinë e tij në Zllatar, ju gjetën snajperë, kallashnikovë, një çantë me bomba dore, pistoleta e disa dengje me plumba. Secila e përgatitur për përdorim.
Kur e pyetëm Avni Deharin se a jeni dënuar ndonjëherë për armëmbajtje pa leje, ai deklaroi kështu për Albanian Post: “Jo s’kam pas kurrë dënim për armëmbajtje pa leje”.
Ai nuk pranoi të thotë se është bastisur ndonjëherë nga Policia.
03706050, është numri i dokumentit të aktgjykimit të tij i datës 02.12.2022, me numër të lëndës 2021:159029. Dhe, është shpallur FAJTOR. Është dënuar me 700 eur dënim për:
Në shtëpi janë gjetur Një sprej me mbishkrimin “Nato”; Një revole e Ceërvena Zastava e kalibrit 357 me numër serik; 25 fishekë te kalibrit 3.75 mm, Magnum; Një pushkë e gjatë me optikë (snajper), por gjyqtarja dhe prokurorja mundohen ta fshehin këtë armë të rrezikshme me një stil tjetër gjuhësor. Kjo pushkë ka pasur mbishkrimin 7.64 mm bnp 18 tons England-16R3619; si dhe Nje pushkë automatike A 47 M 70, AB2 1984 me numër serik. Janë gjetur edhe tre karikatorë dhe 31 fishekë të ndryshëm të cilat armë i mbante pa autorizim.
Neni 374 i Kodit penal të Kosovës e thotë qartë për ata që mbajnë armë pa leje:
“Kushdo që mban në pronësi, kontrollon ose posedon armë në shkelje me ligjin e zbatueshëm lidhur me armë të tilla, dënohet me gjobë deri në 7500 eur ose me burgim deri në pesë vjet. Në rastin e Avni Deharit, paragrafi dy i këtij neni parasheh dënim nga dy deri ne 10 vjet burgim.
