Një çifti bashkëshortor (62 dhe 58-vjeçarë) nga Maqedonia e Veriut, nuk ka mundur t`i vërtetohet mashtrimi me ndihma sociale në Zvicër
Rasti ka ndodhur0 në një komunë më të madhe të rrethinës së Kulmit në Zvicër. Një çift nga Maqedonia e Veriut, burri 62 vjeç, grua 58 vjeçe, u akuzuan për mashtrim të shumëfishtë midis viteve 2013 dhe 2017. Prokurori publik bëri kërkesë për burgim me kusht prej 12 ose 8 muaj, duke kërkuar edhe urdhër dëbim pesëvjeçar nga Zvicra.
Gjykata e rrethit Kulm nën kryesimin e gjykatësit Christian Märki, që të dy i liroi nga akuzat. Edhe atë unanimisht. “Një histori e hutuar”, tha Märki, “bazuar në situatën e dosjes, nuk është e mundur të përcaktohet nëse ekziston fare një sasi krimi ose si duhet të kompozohet”.
Çifti nuk u paraqit në gjykatë, pasi kanë pasur certifikata mjekësore. Djali i tyre ishte aty si dëshmitar, Jetoni (emër i sajuar), 29 vjeçar, i cili jeton me gruan dhe dy fëmijët në të njëjtën shtëpi si prindërit e tij.
Aktakuza akuzon çiftin se e ka mashtruar komunën duke fshehur kontributet financiare të djalit dhe të ardhurat nga një shitje prone. Komuna e kishte lejuar çiftin të mbajnë shtëpinë e tyre pavarësisht se janë të varur nga ndihma e kujdesit, pasi nuk pritej që familja e zgjeruar të mund të gjente strehim më të lirë diku tjetër. Pas shitjes nën presion nga banka, rezultati ishte një fitim prej rreth 140,000 frangash zvicerane, nga të cilat babai djalit ia transferoi 120,000 franga.
Kështu që Jetoni mund të kujdesej për të. “Jam i detyruar t’i shikoj prindërit”, thotë ky i fundit. Enti social dhe komuna në këtë mënyrë u ndjenë si të mashtruara pasi atyre nuk u lishte shkuar asnjë raport i rrethanave të ndryshuara. Përfitimet e ndihmës sociale në shumën prej 62,000 frangave nuk u shlyen. Sidoqoftë, meqenëse burri i ka kthyer të ardhurat nga sistemi invalidor IV, borxhi ndaj komunës është zvogëluar në 31,000 franga.
Mbrojtësi i burrit e ka parë këtë rast shumë më ndryshe. Kontributet e përmendur të mbështetjes së djalit, të cilat prokurori publik i llogarit në 2,200 franga, janë thjesht të pamundura për shkak të të ardhurave: 30,000 franga në vitet 2013 dhe 2014. 2.200 franga do të zbatohen vetëm nga viti 2017 sepse që atëherë, Jetoni ka marrë me qira apartamentin e familjes së zgjeruar në një komunë tjetër. Kontributet e mëparshme për familjen e zakonshme janë kryesisht të paqarta. Kontributet e sigurimeve shoqërore ndryshuan gjithashtu.
Një histori e hutuar, veçanërisht pasi nëpunësi në entin social në atë kohë, i thirrur si dëshmitar, ka dëshmuar. “Janë dhënë 1208 franga zvicerane të ndihmës sociale në muaj”. A do të thotë “për secilin” person, që është 2416 franga për të dy? Ajo nuk e ka ditur. Janë paguar 1208 franga.
Mbrojtësi i gruas, e cila nuk flet mirë gjermanisht, merr mendimin e prokurorit publik Erik Imhof: Çifti “nuk ka qenë i dukshëm dhe nuk ka pranuar”. Mbi të gjitha, gruaja “nuk e ka ditur”. Aktakuza e klientit të tij tingëllon si përgjegjësi kolektive.
Rast i hutuar dhe konfuz. Kështu e përshkruan Christian Märki situatën, shkruan “Aargauer Zeitung”, transmeton Shtegu.com. Një dënim për mashtrim të shumëfishtë nuk mund të shqiptohej, pasi asgjë nuk ishte “vërtetuar me ligj”. Fshehja e shërbimeve përkatëse mund të ishte kontrolluar: Jetoni ishte intervistuar. Dosjet e ndihmës sociale nuk përmbajnë as një buxhet të ndihmës sociale dhe as llogaritje të kuptueshme. E gjithë historia ka një nuhatje. Ishte vetëm kur prona u shit, ajo filloi të lëvizte, dhe që nga viti 2010 ishte njohur për përfundimin e kontratës së hipotekës. Fakti që një pjesë e madhe e të ardhurave nga shitja i shkuan djalit ishte “jo tërheqëse”, por e parëndësishme, sepse mashtrimi, jo prishja e një shlyerjeje të përfitimeve të mirëqenies sociale, ishte objekt i procesit aktual.
Për dallim nga bashkëshortja e tij, 62-vjeçari nuk largohet me aq. Marrja e paligjshme e përfitimeve të ndihmës sociale për muajin pas fluksit të parave të gatshme nga shitja e shtëpisë, në shumën 1650 franga tani është vjetërsuar. Sidoqoftë, ai duhet të mbulojë një të dhjetën e kostove procedurale; pjesa tjetër shkon nga buxheti i gjykatës. Aktgjykimi mund t’i kalohet gjykatës më të lartë.
